Pogoda we Wloszech niesamowicie mnie zaskoczyla. Deszcz ze sloncem. Raz to, raz to. Wynik: piekna kolorowa tecza rozposcierajaca sie nad autostrada.
Po wejsciu do domu postawilam walizki w korytarzu, ktore nadal czekaja na rozpakowanie. Zajrzalam do kuchni, do szafeczek pelnych przecierow pomidorowych. Spytalam Julci:
- Chcesz makaron?
- Siiiiiiii!!!!!!!
Witamy we wloskim domu!
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń"Warszawa jest smutna bez Ciebie" i Julci.
OdpowiedzUsuńJak wyzej!
OdpowiedzUsuńA wczoraj siedzialysmy...
a polski dom pusciutenki... nic sie nie dzieje..nic sie tylko nie zmienilo: nonna caly czas gada przez telefon... Julcia by powiedziala "nonna halo nie"! :)
OdpowiedzUsuńmy tez musimy przyzwyczaic sie do nowych sytuacji i narazie nie mozemy jakos sobie znalezc miejsca. musimy wejsc w rutyne dnia codzinnego...
OdpowiedzUsuńOlu,
OdpowiedzUsuńta zawieszka to na pewno dobry znak!
Spokojnego powrotu - fizycznie i duchowo.
Uściski!
Mnie kiedyś urwało się serduszko , które nosiłam całe zycie a własciwie nie urwało tylko w jakiś dziwny sposób spadło. Nic się nadzwyczajnego nie wydarzyło chociaż też byłam zdziwiona i trochę przerażona. Więc spokojniutko . A makaron też sii. per favore
OdpowiedzUsuńDziekuje Wam dziewczyny, ja tez mysle, ze to dobry znak, bo w koncu zawieszka sie nie potlukla. Pozdrawiam, A.
OdpowiedzUsuńNie ma to jak w domu!:) A dla mnie makaron też poproszę:) Zawsze!
OdpowiedzUsuńJa też wierzę w znaki Olu.